Wat is een gebroken koekje?

Laten we het eens hebben over dat gebroken koekje. Die intens rollende tranen, die woedeuitbarstingen, die inzinkingen van kleine kinderen die we ook wel dreumesdrama, driftbui, tantrum of krijsbui noemen...

Dat gebroken koekje is slechts een voorbeeld. Je kent het wel. Je kindje vraagt om een koekje of je deelt hem er een uit en het is gebroken. Hij wil een nieuwe maar krijgt die niet of de koekjes zijn op. Je kind begint buiten proportioneel te gillen alsof de wereld vergaat. Het wordt boos, trappelt, gooit, huilt en schreeuwt om een koekje dat wél heel is.

In eerste instantie kun je denken: "Kom op, het is maar een koekje. Daar hoef je toch niet om te huilen?" Maar dat is bij het "broken cooky syndrome" niet echt wat het is. Het is meer. Het is alles. Het is ontlading. Opgestapelde gevoelens en emoties van dagen, uren of enkele momenten die door een (voor jou als volwassene) kleine tegenslag ineens tevoorschijn komen. Als een ballon die onder water wordt geduwd en ineens naar boven plopt en zelf knalt!

Dit inzicht heeft mee zo geholpen. Ik kan nu naast hem staan, bij hem blijven en hem de tijd geven of zelfs aanmoedigen alles te laten gaan. Zijn gevoel serieus nemen, ook al huilt hij op het eerste gezicht om iets kleins. Het ís groot. Ik laat hem alles eruit huilen tot het op is. Echt diepe ontlading in een veilige omgeving, met papa of mama. Samen, niet alleen. Tot het echt oplucht en daarvoor moet hij soms echt even diep gaan.

Omdat het niet om dat koekje gaat. Maar omdat ze gewoon nog niet altijd weten hoe je met al die kleine en grote gevoelens, gedachtes en emoties omgaat.

Ik schrijf hier vaker over omdat ik voelen zo belangrijk ben gaan vinden, al voordat ik kinderen kreeg was dat een groot thema voor me. "Keihard lachen kan alleen als je ook echt durft te huilen." zeg ik al jaren. Gevoel is één en als je er stukjes van hebt leren wegstoppen, stomp je beide kanten af. Positieve en negatieve gevoelens.

Dus kindje, voel. En mama, leef dat huilen en lachen voor en door. Hou niks in, onderdruk het niet. Voel dat je leeft. Lijm geen koekjes, vervang ze niet voor hele koekjes.

Huilen is oké. Foto: Draganaphotography