Wij gaan thuis bewust om met schermtijd. Maar wat bewust is, is voor iedereen anders. We hebben er in ieder geval over nagedacht, blijven er met elkaar over in gesprek en blijven bewust kijken naar welk effect het op de kinderen heeft. Bewust, maar dan wel op onze manier. Ik vertel je in deze blog hoe we dat precies doen.
Drie, soms vier keer per week kijken ze hier filmpjes. We noemen het ''kijkdag'' en dat is om de dag. Maar zoals je weet kunnen mijn kinderen niet zelf kiezen uit alles wat er tegenwoordig te bekijken valt. We hebben bepaalde keuzemogelijkheden en tijden waarop er iets gekeken kan worden. We merkten ook dat onze gevoelige kinderen erg vatbaar zijn voor de intensiteit, drukte of sfeer in filmpjes en dat het loskomen van het scherm dan veel lastiger is.

Geen TV Wij hebben geen tv in huis. Dit is een bewust keuze, omdat we het niet fijn vinden als een tv prominent in de kamer aanwezig is. We willen niet dat het item teveel aandacht trekt of je er elke keer als je het ziet aan herinnerd wordt om even te gaan kijken. We hebben een losse laptop en een Lenovo M10Plus Tablet waar filmpjes op gekeken kunnen worden. Op dit moment bedienen wij dit voornamelijk. Onze telefoons zijn van ons en worden niet door hen gebruikt.
Koptelefoon Het kijken van kinderfilmpjes met een koptelefoon heeft twee kanten. Je hoort niet wat ze kijken en hebt dus zelf even rust en geen prikkelende geluiden. Tegelijkertijd kun je ook niet goed in de gaten houden wat je kind precies kijkt. Daarom hebben wij bepaalde selecties van filmpjes die ze mogen kijken, zodat we weten wat ze kijken en ze geen filmpjes kijken met van die felle keuren, doordringende, eentonige deuntjes waarvan ze in een soort hypnose-modus komen. (auto's en dieren die in een dompelbad gaan-als je begrijpt waar ik het over heb).
Bevriezen
Neem het je kind niet kwalijk als hij niet zo makkelijk los kan komen van het scherm na het kijken van iets wat hij HEEL erg leuk vindt. Jij vindt het zelf ook lastig om je favoriete serie verder te kijken en kunt dan ook moeilijk stoppen, maar hebt je volwassen brein om dat dan toch te doen. Die hebben zij nog niet. Hun ogen hebben dan vast geplakt gezeten op een bepaald punt, ze hebben zitten staren en zijn eigenlijk in een soort bevroren modus gekomen in hun hersenen. Soms is het goed om even iets te doen waardoor de ogen van je kind weer heen en weer gaan bewegen, zoals een spel, iets overgooien of zelf heen en weer dansen. Zo komt je kind weer uit die bevries-modus en is de overgang wat minder moeilijk. Bewegen is key, vooral die oogbollen.
Kijk wat ze kijken Het is heel fijn om je kind met een koptelefoon achter een tablet te zetten en even een rustmoment voor jezelf te pakken. Het scherm is je stam in tijden als deze, helaas. Ook ik geef ze wel eens een scherm, niet omdat het leuk of leerzaam is, maar puur omdat ik zelf rust nodig heb. Dat is echt niet altijd erg. Maar... weet wat ze kijken. De kijkwijzers en beschrijvingen zeggen niet alles. Sommige dingen zijn gewoon niet zo heel goed voor jouw kind of hij is er eigenlijk nog niet aan toe om zoveel 'Goed & Kwaad' te zien in filmpjes. Elke kind van 6 is anders en AL (alle leeftijden) betekent niet alle kinderen. Wij kijken altijd een paar afleveringen mee, zodat we echt weten wat ze kijken. Pas daarna mag er ook met koptelefoon op naar gekeken worden.

Selecteer Zoals je misschien weet maak ik zelf afspeellijstjes op Youtube. Dit ben ik gaan doen toen F ongeveer een jaar of 2 was. Hij is best een gevoelig ventje en vond dingen snel spannend, eng of niet fijn. Daarnaast wilde ik ook dat wat hij kijkt niet zomaar vermaak is, maar ook bijdraagt aan zijn ontwikkeling. Op deze manier kan ik per thema waar hij interesse in had of vragen over stelde, leuke lijstjes laten zien. Als laatste argument vind ik het fijn dat hij niet 10x een aflevering van hetzelfde programma kijkt. ''Binge watchen'' is ook niet heel erg gezond voor de geest. In mijn lijstjes is veel afwisseling.
Klokhuis, Sesamstraat, Nijntje, lieve liedjes van Mizzemos, Kindertijd en meer. Afwisseling tussen animatie/tekenfilmpjes en realistische filmpjes van andere kinderen die dingen doen in de natuur. Onze kinderen komen gemakkelijker los van het scherm als ze mijn lijstjes kijken, omdat het niet FANTASTISCH is, afwisselend is en toch leuk genoeg. Dat ze er kalm op reageren laat voor mij zien dat dit ook echt beter voor ze is dan filmpjes waarvan ik ze niet gemakkelijk los krijg.
NPO Plus
Hier kun je ook fijne dingen vinden voor kinderen. Zo kun je hier natuurlijk sowieso Kindertijd, Zappelin, Klokhuis, Freek Vonk en Sesamstraat op kijken. Wij merken dat hier minder hysterie te vinden is dan op Netflix en vooral ook wat leerzame thema's. De kinderen kijken hier onder andere naar: Meneer Papier, Jojo en Ouma, Beesten Brigade, Aap Noot Pies, Koek&Ei, Mannetje Tak, De Magische Auto, Herrie Hofje, Dropje, Apenoten, Koekeloere, Huisje Boompje Beestje, Hoelahoep, Knofje, Vilda, Abi, de Avonturen van Awena en Abduli, Rintje of Rita en Krokodil.
Netflix
Wij hebben inmiddels geen Netflix meer. Op Netflix vind ik het voor kinderen eigenlijk ook niet zo te gek. Ik heb een kleine selectie gemaakt van filmpjes. Ik merk dat ze meer moeite hebben om los te komen van het scherm als ze zoiets kijken. En ze kijken vaak meteen meerdere afleveringen, voor je het doorhebt. Wat wij wel redelijk geschikt vonden: Puffin Rock, Izzy's koala world, Dikkertje Dap, Kikker, Buurman en Buurman, Ada Dapper Wetenschapper, Conni, Pop Papierstad en een paar natuurfilms.

Samen leren Wij bepalen nu nog wat meer wat ze kijken, maar die censuur zal natuurlijk in de loop van hun leven steeds wat minder worden natuurlijk. We willen uiteindelijk dat ze dit zelf kunnen, maar weten ook dat ze dit nu nog niet kunnen. Die verantwoordelijkheid is te groot. Door de gevoelige kant van F hebben we gelukkig een hele duidelijke graadmeter en dat is eigenlijk best handig. Heel gemakkelijk laat je iets aan je kind zien wat ze prima verdragen, maar waar je eigenlijk, als je kritisch kijkt, helemaal nog niet achter staat.
Mijn zoontje herkent het gelukkig zelf ook dat zijn ''hoofd er druk van wordt'' en hij daarna niet meer lekker kan spelen of snel boos wordt. Soms kan hij ook niet goed slapen omdat hij nog aan filmpjes moet denken. We gaan daar open over in gesprek. We hebben het niet meteen over oplossingen, maar overleggen. Zo wil hij erg graag Lego City filmpjes zien, maar die zijn eigenlijk wat te druk en soms agressief voor zijn hoofd. In het weekend mag hij daar 20 minuten naar kijken en daar houdt hij zich aan. Kijkt hij het per ongeluk veel langer, dan is dat eigenlijk ook altijd aan hem te merken. Soms onderhandelen we ook als hij doordeweeks toch heel graag ook 1 filmpje wil zien. Dan kijkt hij er een van bijvoorbeeld 9 minuten en daarna weer iets wat rustiger is.
Ik denk dat het goed is er samen over in gesprek te gaan met je kind, zodra je voelt dat dat een beetje kan. Uiteindelijk ben jij de grote, verantwoordelijke ouder, maar je kind heeft ook wensen of ideeën over schermtijd. Je kunt dat in liefde begrenzen, zelfs als je kind daar boos van wordt. Die boosheid mag er ook even zijn. Het is ook ingewikkeld als je klein bent.
Goed en Kwaad Ik heb vooral moeite met goed & kwaad op de leeftijd die mijn kinderen nu hebben (2,5 en 5). Het is echt nog niet zo nodig om de hoeveelheid goed en kwaad zo erg onder de aandacht te brengen als dat gebeurt in een heleboel kinderfilmpjes. Er is altijd een ''slechterik'' of een ''pestkop''. Iemand die er niet bij hoort, alleen is of kwaad wil doen. Kinderen hoeven daar (zeker onder de 7) echt nog niet mee geconfronteerd te worden. Dat kan ook later, komt in het echte leven vanzelf voor en is niet goed om dagelijks tot je te nemen in mijn beleving. Filmpjes mogen gewoon vrolijk, luchtig, leerzaam of grappig zijn op deze leeftijd. Leren over goed en kwaad ligt naar mijn mening niet in handen van Netflix, daar draag ik als ouder zelf wel zorg voor.
Ook worden de volwassenen in veel filmpjes als idioten afgebeeld, waardoor de kleine mensen de wereld moeten redden of een ramp moeten oplossen. Die tendens is merkbaar in de wereld. Onze kinderen gaan hopelijk beter voor de aarde zorgen dan wij, maar ze hoeven die last niet nu al te dragen. Ze mogen vertrouwen op volwassenen en wij mogen ze laten zien hoe je goed voor de wereld zorgt.
SchermTIJD
Op dit moment kijken onze kinderen ongeveer 3 max. 4 keer per week filmpjes. We zijn dit gaan doen na een schermloze zomervakantie naar Frankrijk, waarin er zoveel creativiteit los kwam bij de kinderen (uit verveling), dat we een grote meerwaarde van minder schermtijd zagen. Vaak kijken ze iets in de ochtend of eind van de middag op ''Kijkdag''. Meestal gaan ze na een tijdje vanzelf spelen, omdat we geen tegekgaafcoole filmpjes aan zetten op zo'n moment en ze aan het begin van de dag gewoon veel zin hebben om te spelen.
We zetten geen filmpje aan als we gaan koken. Samen koken is net zo gezellig en ook nog eens leerzaam en op veel dagen spelen ze ook gewoon lekker en wordt er niet naar gevraagd. Ze moeten van mij niet worden weggestopt achter een scherm, maar soms is het wel even fijn om zelf adem te kunnen halen. Dan mogen ze soms een podcast luisteren. Ik heb daarvoor lijstjes op Spotify gemaakt.Gewoon voelen wat past.
Eens per week eten we met een filmpje. Ja, lekker ''hypocriet'' vinden sommige mensen. Toch geeft dit voor ons een leuke break in de sleur van het gezinsleven. De kinderen genieten van een avond iets ''speciaals" en wij kunnen even achterover leunen, eten op de bank of ononderbroken kletsen met elkaar tijdens het avondeten. Het is een leuk momentje en daar gaat schermtijd om.
Wat werkt voor jouw gezin, werkt voor jouw gezin. Wat werkt voor jouw ene kind, werkt niet voor het andere kind. We zijn allemaal unieke mensen met unieke levens. Dit is wat wij NU fijn vinden. Ik ben benieuwd hoe jullie het doen.
De Lenovo M10Plus ontvingen wij om uit te proberen en over te delen. Over apps, spelletjes en tablet tijd komt binnenkort ook nog een blog online. Daarmee zijn we nog een beetje midden in onze ontdekkingsreis.
コメント